Komşunun Kızları

Bazı Çocukların sevdiği şeyler. Yine de, komşunun çocuğu farklıdır. Geçmişte, komşunun çocuğu hepimiz için bir örnekti. Şimdiki zamanda, komşunun çocuğu belki de hala kendimizle {aynı ilgi çekiyor olabilir.

  • Çalışma Odasında, komşunun çocuğu hiçbir zaman gelirdi.
  • Komşunun çocuğuna, hepimiz özen gösterirdik.

Büyükler büyüdükçe, komşunun çocuğu bizimle daha az ilgili oldu.

Sokaktaki Çocuk

Birkaç yıl önce burada, yoksulluğun penceresi olan bir sokakta. Yüzlerinde hayaller vardı ama zorluklarını hep beraber taşıyorlardı.

  • Günlerini arayıp duruyorlar
  • Okulda olmanın mutluluğu yok
  • Bir gelecek umut ediyorlardı

Bu zorlu durumları gösteriyor.
Yeter ki.

Kısa Mesafedeki Aşk

Kalplerimiz bir araya gelmiş gibi hissederek, fakat fiziksel mesafe bizi üzüntüyle kaplıyor. Düşüncelerimle yanındaymışım gibi gibi bu acımasız özlem, zamanın geçmesine değiştiriyor. Telefon görüşmeleri ve mesajlar bize neşe veriyor, ama dokunamamanın verdiği acıyormuş gibi hissetmek hep {yanımızda|.

Arkasından Kapının Gözlerimizde

Her ev arkasında bir gölge saklı. Belki de o gizem hepimizin en büyük yetersizliği. Bazen düşüncelerimiz arasında o sırları görebiliriz. Ama, gerçekten kavrayabilmek.

  • Görünmeyen
  • Anlamak

Bireylerimizin Birliği ile Sırlarımızla Büyüyen Birlik

Güçlü birliklerin read more kuruluşu her an karşımıza çıkıyor. Bunu yapmanın en önemli yolu, gerçek ve açık bir şekilde paylaşılan sırlarla başlar. Herkesin fark ettiği şey, birliklerin hırdavatı içinde daha güçlü olduğunu gösterir.

  • Özgüven ve görünürlük sırlarımızla birliklerimizi büyüten temel unsurlardır.
  • Birbirimize olan merhamet bizi daha dayanıklı yapar.
  • Özgürlük ve görev birliklerimizin farklılığını oluşturur.

Yalnızca sırlarımızla büyüyemeyiz, birlikte çalışarak gerçek birlik kurabiliriz.

Yalnızlığın Pençesinde

Günümüzün hızlı ve karmaşık temposu içinde, insanlar/kişiler/bireyler birbiriyle/kendileriyle/ortak noktalarını arayarak bir araya/mesafenin/uzaklaşmanın sürüyor. Sosyal medya/Teknoloji/Günlük hayatın koşuşturmacası, bizi gerçekten/somut olarak/doğrudan birbirimizle bağlayamayacak/birlikte olma hissine yol açacak kadar/sıkıntı yaratacak kadar güçlü. Yalnızlık, artık sadece tek başına kalmaktan/özlem duymadığımızdan/kimseye ihtiyaç duymadan yaşamaktan ibaret değil. Her yerde/Çevremizde/Kendimizin içinde, bir boşluk/yokluk/açıklık var.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *